Hayat, su gibi akıp gidiyor insanın ellerinden. Ve acımasız yüzünü karşılaştığın en ufak bir olayda dahi gösteriyor. Yıllar geçtikçe sadece yaşlanmıyorsun. Geçirdiğin yıllar bir rakamdan ibaret olsa da, aslında insanı pişiriyor ve olgun hale getiriyor. Yalnız kaldığında, anılar depreşince geçmişe bir pencere açıp, geçmişin silinmeyen izlerinin oynatıldığı bir sinema salonunda izleme imkanı oluyor insanın. Bazen siyah beyaz, bazen de renkli.
Hatırlamak istemediğim ve silinmesi için dua ettiğim tek bir iz var. Yıllar önce evde eşimi beklerken aldığım bir telefon. Ve kendimi apar topar dışarı atışım. Hastane koridorunda beklediğim o geçmek bilmeyen dakikalar. Sanki zaman o anlarda ilerlemiyor ve sizi kendine tutsak etmiş gibi. Eşim trafik kazasında yaralanmış ve ameliyathane kapısında umutla bekliyorum. Ama umudum solmuş, hayatın acımasız yüzünü o anda görmüştüm. Baktığım her yerde onun yüzü, evin her odasında bir anısı, yastığımızda kokusu, ama yanımda olmayışı koyuyordu be. 1 yıllık evliliğin ardından eşini kaybeden acılı, yıkılmış bir kadın vardı artık, onsuz ve yalnız.
Ne kadar üzücü ve alışması zor olsa da hayat devam ediyordu. Çevremden ısrarlı ve yoğun bir şekilde gelen tekrar evlenme baskısı beni kabuğuma çekiyor, olumsuz cevaplarımın karşılığı ısrarlı yeni nasiplerle karşıma çıkıveriyordu. Ailemin ısrarlarıyla görüştüğüm adamlardan hiçbir şekilde etkilenmiyor, beğenilmenin verdiği hoş duygu belirtileri olmuyordu. Görüşmelerimde zaman geçirmek için sorduğum soruların cevaplarını dahi dinleyemiyordum. Görüştüğüm adamlardan bir tanesinin hikayesi dikkatimi çekmişti. Bu beyefendi de eşini kaybetmiş. Yaşadığımız travmalar birbirine o kadar çok benziyordu ki, sohbetine ortak olduğum tek kişiydi diyebilirim.
Bazı günler arayıp beni bir yerlere davet ediyor ve bende kabul ediyordum. Bunun nedeni bu beyefendiye duyduğum sevgi veya aşk hissi değildi. İnsanların ortak dertleri olunca, onlarla sohbet etmek kaybedilen bir zaman dilimi değildi. Ve bu beyefendi ilerleyen dönemlerde evlenmek istediğini, cevabım ne olursa olsun bekleyebileceğini söyledi. Aslında bu teklifi beklemiyordum. İster istemez bu beyefendiyi daha dikkatli incelemeye başladım. Yaşantısı, maddi manevi durumu, geçmiş aile yaşantısı derken bir karar verme aşamasına gelmiştim.
Hazır olmadığım bir zamanda ikili bir yol ayrımında kendimi buluvermiştim. Ama duygularım ve yaşadıklarımdan dolayı bu kararı alamıyordum. Cevabım olumsuz yöndeydi ve bunu aileme de söylemiştim. Annemle çoğu konuşmalarımız evlenmem yönünde ilerliyordu. Be ne kadar hazır olmadığımı söylesem de annem artık geçmişi geçmişte bırakmamı, kaderimin artık beni başka yola sürükleyeceğini ve buna engel olamayacağımı söylüyordu. Buna ön ayak olarak medyum hocalarla görüşmemi, destek almamı istedi. Bende internetten medyum hocalar sayfasından araştırmaya başladım. Şahsen Medyum hocalar hayatımın hiçbir devresinde aklıma bile gelmeyen bir şeydi. Ama annemin ısrarları kabul etmeme vesile oluverdi. Ve yaptığım görüşmelerde zamanla bazı kararlarım değişmeye başlamıştı. Hayatın ne olursa olsun devam ettiği gerçeği ve medyum hocamın bana verdiği okumalar beni rahatlatıyordu. İyiki de bana böyle yok papaz büyüsü yapalım, domuz büyüsü kaynatalım, yarasa büyüsü çekelim diyen bir medyum hoca çıkmadı karşıma. Gerçekten, gerçek medyum hoca ile çalıştığımı o kadar iyi anladım ki, içim çok ferah, hoca da çok güvenilir biri.
Bir gün bana evlenme teklif eden beyefendiyi aramış ve bu sefer de benim kendisini davet ettiğimi söyleyivermiştim. Biraz zor ve heyecanlı bir durum ama şakayla geçiştirdiğim bir konuşma olmuştu. Akşam yemeğinde buluşmuş, sohbet ve çay faslından sonra deniz kenarında yürümek istediğimi söylemiştim. Beraberce dışarı çıktık ve sahil boyu yürümeye başladık. Sohbetimiz devam ediyor ama ben ne söylesem de konuya giriş yaptırsam telaşına kapılmıştım. Sonra ani bir kararla evlenme teklifin hala geçerli mi diye sordum. Beyefendi şaşkın ve bir anda gelen bu sorunun etkisiyle bir an kalakalmıştı. Elimden tuttu ve gel dedi. Arabaya bindik ve benimle hiç bir şey konuşmadı. Büyük bir alış veriş merkezine geldik, elimi bırakmadı ve bir kuyumcuya giriverdik. Beğendiğimiz yüzükleri aldık ve artık cevabın ne olduğunu biliyordum.
fal baktırmak isterseniz instagram fal_delisiyim süper falcılar varrrrr